Αισιόδοξος για την προοπτική αναβάθμισης των ελληνοκινεζικών σχέσεων δηλώνει ο πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Μάκης Μπαλαούρας. Προσβλέπει στην αύξηση των ελληνικών εξαγωγών στην κινεζική αγορά όπως επίσης σε μια πολυεπίπεδη ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας, από τον τομέα του πολιτισμού μέχρι την τεχνολογία.

Τα τελευταία χρόνια, κάθε κυβέρνηση επενδύει στις ελληνοκινεζικές σχέσεις. Υπάρχει κάποια διαφορά σήμερα;  Συμβαίνει κάτι σημαντικότερο σε σχέση με παλαιότερα;

Η Ελλάδα είναι, κυρίως γεωπολιτικά, η μόνη χώρα στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης, που έχει τα εχέγγυα και τα πλεονεκτήματα μιας πύλης εισόδου για κράτη από τη Νοτιο-Ανατολική Ασία έως τη Μέση Ανατολή που επιθυμούν να έχουν οικονομικές συναλλαγές με την Ε.Ε. Με αυτή την έννοια, προχωράμε στη δημιουργία σταθερών σχέσεων με όλα τα κράτη που ανήκουν σε αυτές τις περιοχές με στόχο την ανάπτυξη, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ευημερία.
Όσον αφορά την Κίνα, αυτό που έχει αλλάξει ριζικά είναι οι στοχεύσεις της κινεζικής πολιτικής ηγεσίας.
Με την πρωτοβουλία  «One Belt One Road», που διακήρυξε ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ στα τέλη του 2013, η Κίνα, όντας οικονομική υπερδύναμη πλέον, έθεσε ως στόχο της την ανάπτυξη του εξωτερικού της εμπορίου. Αυτό που ενδιαφέρει εμάς, την Ελλάδα, είναι ότι στο πλαίσιο του σχεδίου «One Belt, One Road», το οποίο περιλαμβάνει επενδύσεις ενός τρις δολαρίων σε βάθος δεκαετίας, η Κίνα βλέπει την χώρα μας ως βασικό κόμβο του θαλάσσιου βραχίονα του «Νέου Δρόμου του Μεταξιού», ως βασική θαλάσσια πύλη προς την Ευρώπη και ως κομβικό σημείο πρόσβασης στο διευρωπαϊκό δίκτυο μεταφορών. Εμείς που πασχίζουμε να βγούμε από μια πρωτοφανών διαστάσεων οικονομική κρίση, προσβλέπουμε στην αύξηση όλων των επενδύσεων, άρα και των κινεζικών, με σκοπό τη βελτίωση της ελληνικής οικονομίας και την ώθηση στην ανάπτυξη.

Είναι υπερβολικές ή ρεαλιστικές οι προσδοκίες που έχουν καλλιεργηθεί για τις προοπτικές της ελληνοκινεζικής συνεργασίας;

Τα μηνύματα είναι ενθαρρυντικά. Κατά την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο Πεκίνο, τον περασμένο Μάιο, υπεγράφη μια τριετής συμφωνία Ελλάδας-Κίνας, με σκοπό την πραγματοποίηση μεγάλων κινεζικών επενδύσεων στη χώρα μας. Επρόκειτο για ένα σημαντικό βήμα, που σε τρία χρόνια θα δούμε τι απέδωσε. Προσωπικά, θα ήθελα στην ελληνοκινεζική συνεργασία, όπως εκφράζεται από το διμερές ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών, μεγαλύτερη ισορροπία. Θα ήθελα, όπως και ο Αλέξης Τσίπρας το έχει δηλώσει, να δούμε μια αξιοσημείωτη ενίσχυση των εξαγωγών ελληνικών προϊόντων του αγροτοδιατροφικού τομέα προς την Κίνα, των ελληνικών μεταποιημένων τροφίμων. Επίσης ο τουρισμός, η έρευνα και οι τεχνολογικές καινοτομίες, αποτελούν σημαντικό πεδίο για διάφορες μορφές συνεργασίας. Ακόμα, προσδοκώ εξωστρεφείς συνεργασίες κινεζικών και ελληνικών επιχειρήσεων για οικονομική δραστηριοποίηση στο «δρόμο του Μεταξιού». Ταυτόχρονα και κυρίως, θα έλεγα, πρέπει να δημιουργηθούν σχέσεις σε βάθος στον Πολιτισμό και την Παιδεία.

Η δική σας εμπειρία τι δείχνει; Αντιμετωπίζεται πράγματι από το Πεκίνο η χώρα μας ως πύλη της Κίνας στην Ευρώπη;

Οι Κινέζοι μεταφέρουν το 80% των εξαγωγών τους προς την Ευρώπη από τη θάλασσα γιατί αυτό τους συμφέρει. Για τον ίδιο λόγο ενδιαφέρονται για τα λιμάνια. Η θέση του λιμανιού του Πειραιά στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης, τον καθιστούσε εξ ορισμού ιδανική πύλη εισαγωγής των κινεζικών προϊόντων στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη. Κι έτσι είχαμε το ενδιαφέρον της Cosco για την εξαγορά πλειοψηφικού μεριδίου στον ΟΛΠ. Ανάλογα κινήθηκαν, εξαγοράζοντας πλειοψηφικά μερίδια σε εμπορευματικά λιμάνια του άλλου, του νοτιοδυτικού άκρου της Ευρώπης, στο Μπιλμπάο και τη Βαλένθια. Το 2016, έτος ολοκλήρωσης της συμφωνίας Cosco-ΟΛΠ, ο Πειραιάς αναδείχθηκε 8ο σε κίνηση εμπορευματοκιβωτίων λιμάνι της Ευρώπης. Αυτό για μένα δείχνει ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζεται πράγματι από το Πεκίνο ως πύλη της Κίνας στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη.  

Σε ποιες κινεζικές επενδύσεις έχουμε πραγματικά λόγο να ελπίζουμε;

Εκδηλωμένο κινεζικό επενδυτικό ενδιαφέρον έχει υπάρξει μέχρι στιγμής στις μεταφορές, την ενέργεια και τις τηλεπικοινωνίες. Είχαμε την επένδυση της State Grid στον ΑΔΜΗΕ, και το μνημόνιο συνεργασίας Nova, Forthnet και ZTE που προβλέπει επενδύσεις ύψους 500 εκατ. δολαρίων για τη δημιουργία ενός δικτύου οπτικών ινών στην Ελλάδα. Σε γενικές γραμμές, οι Κινέζοι ενδιαφέρονται πρωτίστως για τα μεταφορικά δίκτυα: λιμάνια, δρόμους, αεροδρόμια κλπ. Δεν θα απέκλεια όμως η εμβάθυνση της συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Κίνας στο πλαίσιο του «Νέου Δρόμου του Μεταξιού» να δημιουργήσει  βαθμιαία πολύ μεγαλύτερο και ευρύτερο επενδυτικό δυναμικό από αυτό που εκδηλώνεται σήμερα.  
Από την ελληνική πλευρά, θεωρούμε ότι η ανάκαμψη της οικονομίας του τόπου περνάει μέσα από την προσέλκυση επενδύσεων που μπορούν να συμβάλλουν σε βιώσιμη ανάπτυξη που δημιουργεί θέσεις εργασίας, σέβεται το περιβάλλον και το εργασιακό νομοθετικό πλαίσιο, δηλαδή ένα επενδυτικό μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης με όρους κοινωνικής συνοχής και σεβασμού του περιβάλλοντος και όχι με τις πρόχειρες και τελικά αντικοινωνικές επιλογές του παρελθόντος.

Έχετε επισκεφθεί την Κίνα; Σας συγκινεί ο πολιτισμός της;

Όχι αλλά θέλω να το κάνω. Για μας τους Έλληνες, ξέρετε, η Κίνα είναι ένας μακρινός τόπος που αιχμαλωτίζει τη φαντασία μας. Γνωρίζουμε ότι ο κινεζικός πολιτισμός είναι τόσο παλιός και  πλούσιος σε τέχνες, επιστήμες, γράμματα, θέατρο, ποίηση, μουσική, φιλοσοφία, όσο και ο δικός μας. Κι ενώ λόγω όλων αυτών των στοιχείων αρχαιότητας, διαχρονικότητας και πλούτου, τον αντιλαμβανόμαστε ως κατά κάποιο τρόπο οικείο μας, κάθε φορά που βλέπουμε μορφές του σε εκθέσεις ή εκφράσεις του σε διαβάσματα, μας φαίνεται τόσο εξωτικός. Αυτό γοητεύει…